Tek Parti döneminde Türkiye’de mevcut bulunan zengin etnik, dini, siyasi, ekonomik ve sınıfsal çeşitliliğin olmadığı görülür. Tek parti yönetiminin ekonomik ve toplumsal dokusuna bakıldığında ise ağırlıklı olarak üç kesimden oluştuğu tespit edilebilir. Merkezinde asker ve sivil bürokrat kesimin yer aldığı bu yapıda, devlet eliyle oluşturulan sermaye ve ticaret kesimiyle (milli müteşebbisler) eşraf ağırlıktadır. Bu anlamda dönemin egemenlik ilişkileri açısından belirgin özelliği, yeni yönetici elitlerle toplumun geri kalan kesimleri arasında, ideolojik ve kültürel gerilimin yanında, gelir ve statü farkında somutlaşan bir kopuş veya uzaklaşma olgusunun belirginleşmesidir. Doğru cevap A’dır.