Hilafet kurumunu kabul etmeyen Suavi, Peygamber’in halife diye bir vekil bırakmadığını, hiç kimsenin vekil olmak iddiasında bulunamayacağını, halife unvanının sadece Hz. Ebu Bekir’e ait olduğunu söyler. Ona göre, halifeliğin hiçbir dinsel temeli yoktur, sonradan icat edilmiştir. İslam’da ruhbanlık diye bir kurum bulunmadığından, teokratik yönetim şekline karşıdır. Halife, imam, padişah bunların hiçbiri Peygamberin vekili değildir. İslam’da hükümdar da ceza görür. Bunun en güzel örneği tahttan indirmedir. Ona göre en bilgin Müslümanların elleri halife ve sultan kanlarına bulaşmıştır. 72 halifenin üçte biri katledilmiştir. Bu nedenle o, mutlakiyet idaresi yerine meşrutiyet idaresine geçmenin zorunlu olduğunu düşünür. Ona göre, meşrutiyet yönetimi cumhuriyete doğru kazanılmış bir safhadır.