1530’larda seramik bezemesinde kullanılan renk çeşitliliği artar, mavi, turkuaz, yeşil, mor ve siyah belli başlı renkler olur. Şam (işi) tipi adı verilen bu seramik grubu gerek renk ve motif gerekse kompozisyon bakımından en özgün gruplardan biridir (Resim 5.5). Başnakkaş İranlı Şahkulu’nun geliştirdiği saz üslubundaki hançeri yaprak ve hatayiler, top ağaçlar ve naturalist çiçeklerle çeşitli kompozisyonlar oluşturulmuştur. Bu seramikler, sıraltı çok renkli boyama tekniğinde bezemeli, İznik Osmanlı seramiklerinin ilk önemli grubunu teşkil ederler.