Ataerkil geniş ailenin yok olma sürecine girdiği dönemde, geçici geniş ailenin değişime direnç göstererek toplumsal yaşamda yeni işlevler üstlendiği görülmektedir.

Farklı aile biçimlerini oluşturan unsurlar geçici geniş aile dışında ikinci bir tampon bölge haline gelmiştir. 

Geniş aile yapılarının çekirdek aileye dönüşmesi sürecinde, 1990’lı yılların ikinci yarısından itibaren durağanlık görülmektedir.

Türkiye’de 2 çocuk sahibi olma normunun yerleşmesi sürecinde 1 veya 2 çocuklu çekirdek ailelerin yaygınlığı artarken; 3 ve daha fazla çocuklu ailelerin yaygınlığı azalmıştır.

Tek kişilik ya da tek ebeveynli ailelerin kurulmasısüreci “zorunluluk sonucu” olmaktan çıkarak sosyo-ekonomik, demografik ve özellikle de düşünsel dönüşüm sürecinin ürünü olarak “tercih sonucu” kurulduğu görülmektedir.