Roma Anlaşması uçak operasyonundan kaynaklanan hasar ve yaralanma durumunda işletmeci ve pilotların yerdeki üçüncü kişi ve eşyalara karşı sorumluluklarının çerçevesini çizen bir konvansiyondur. İşleticinin sorumluluğu ilk önce 1933 tarihinde Roma’da kabul edilen bir konvansiyonda (Roma 1. Sorumluluk Konvansiyonu) düzenlenmiştir. Ancak konvansiyon çok az sayıda devlet tarafından imzalanması nedeniyle önemini kaybetmiştir. Bunun üzerine, ICAO tarafından tekrar ele alınmış ve 1952 tarihinde Roma’da toplanan 5. Hava Hukuku Konferansı’nda, Roma 2. Sorumluluk Konvansiyonu olarak anlaşma
kabul edilmiştir. 1952 tarihli Konvansiyonda, işletenin sorumluluğu kusursuz ve sınırlı sorumluluktur.