Genel olarak toplum gibi, politikanın da kökleri insan doğasında bulunan objektif yasalarca yönetildiğine inanılması, siyasal gerçekçiliğin hareket noktasını güç olarak tanımlanan çıkar kavramının oluşturması, siyasal gerçekçiliğe göre, çıkar kavramı gerçekten de politikanın özüdür ve zaman ve mekana bağlı değildir.Evrensel moral prensiplerin devletlerin dış politikadaki eylemlerine aynen uygulanmasının mümkün olmadığını belirtmektedir ve bu prensiplerin zaman ve mekana bağlı olarak ortaya çıkan somut şartlara göre ayıklanması gerektiğini belirtmektedir. Siyasal gerçekçilik bir devletin siyasal eylemlerini, yani ahlâki hareket edip etmediğini evrensel ahlâki prensiplerle ölçmeye kalkmaz. Son olarak Morgenthau, siyasal eylemlerin siyasal kriterlerle değerlendirilmesi gerektiği üzerinde durmaktadır.