Bireyler doğal özgürlüğünden köle durumuna düşmek için değil, doğal haklarından güven içinde ve daha özgür olarak yararlanmak amacıyla vazgeçerler.

Her insan özgür doğar. Aile toplumsal örgütlenmesin temelidir ve devlet aileyi örnek almalıdır, çünkü bir ailede ne eşitsizlik ne de kölelik vardır.

Savaşla monarşiler arasında kaçınılmaz bir ilişki vardır ve otoriter rejimler savaşa daha yatkındır. Dolayısıyla demokratik rejimlerin artması barışı sağlayıcı öneli bir unsur haline gelmektedir.

Bireyin doğal haklarına “insan eliyle meydana gelmiş olan her türlü düzenin üstünde olan haklara”, dokunulmaz ve bunlar hiçbir kaygıya feda edilemez.

Monarşik rejimlerin kurduğu baskının bir süre sonra sistemi işleyemez hale getirmesi sonucu sistemin çöküşüne neden olur.