Schumpeter, kapitalizm ve demokrasiyi barışı teşvik eden unsurlar olarak görmekte; hatta bunları emperyalizmin panzehiri gibi sunmaktadır. Toplumun demokratikleşmesiyle bireylerin daha rasyonel düşüneceklerini ifade eden Schumpeter, demokrasinin gelişmesiyle savaş eğilimlerinin azalacağını ileri sürmektedir. Bu şekilde insanların enerjilerinin üretime aktarılacağı, ve bireyciliğin artacağı ileri sürülerek, kapitalizmin gelişmesinin emperyalizme ve savaşa engel olacağı tezi temellendirilmeye çalışılmaktadır.