Immanuel Kant için a priori bilgi zorunlu ve tümel geçerliği olan bilgidir. A priori bilgiyi a posteriori bilgiden yani, deneyden türemiş olan bilgiden ayıran da bu kriterdir. Diğer bir ifadeyle a priori bilgi kesin olmakla beraber, a posteriori bilgi sallantılıdır ve değişme olasılığı bulunmaktadır. Ancak bir noktada klasik rasyonalizmden ayrılan Kant, salt akıl içinde kapanıp kalmış bir mantık yerine, buradan deneye uzanan bir mantık gelişmiştir. “Bir şeyi bilmek istersem kavramlarımı görünün salt formlarıyla duyu verilerine bağlamalıyım” diyerek duyu verilerini dışlamamıştır. Fakat ona göre deney, sadece a posteriori verilerden ibaretse hiçbir formu olmayan boş bir sıvıya benzer, dolayısıyla kavranamaz niteliktedir. Bu formsuz sıvıyı ancak önceden hazır olan (a priori) bir kap (anlığın salt formaları) içine yerlefltirmekle kavrayabiliriz.