Liberal teoriyi savunanların üzerinde durdukları en önemli ögelerden birisi de özgürlüğün gelişmesinin, barışın gelişmesini sağlayacağıdır. Buradan yola çıkarak otoriter liderlerin, totaliter partilerin daha saldırgan oldukları ve savaşa daha fazla başvurdukları iddia edilmektedir. Liberal devletlerde ise bireysel hakların daha fazla gelişmiş olduğu, hukuk önünde bireylerin eşit olduğu, ifade özgürlükleri ve özel mülkiyet hakkı gibi diğer haklardan yararlandıkları için, toplumlar tarafından seçilen temsilciler savaşa karşı çıkmaktadır. Çünkü; savaşın yükünü çeken bireyler, genellikle savaşı istemediğinden savaşa karşı olan hükümetleri tercih etmektedirler. Ticari faaliyetler ve bunun sağladığı imkânlardan yararlanmaksa ancak barışın sürmesine bağlıdır. Bu nedenle liberal parlamenter sisteme sahip Batılı devletlerin barışı korumaya çalışması doğaldır. Uluslararası karşılıklı bağımlılık, toplumsal güçleri de birbirine bağımlı hale getirdiği için, liberal olmayan politikaları takip eden hükümet ve siyasal partilere ilk seçimde oy verilmeyerek cezalandırılmakta ya da ekonomik aktivitelerini daha liberal devletlere kaydırmaktadırlar.