Geleneksel olarak nitelendirilen konstrüktivizm, uluslararası politikada cereyan eden olayların şekillenmesinde ağırlıklı olarak normların rolü üzerinde durmaktadır ve kimlik meselesini ikinci planda tutmaktadır. Bu kategoride yer alan araştırmacıların çoğu, epistemolojik açıdan büyük ölçüde pozitivisttirler ve farklı kuramsal perspektifler arasında ‘bir köprü kurma’ iddiasındadırlar. Bu tür konstrüktivizm daha ziyade Amerika’da yaygın olup; belli bir süreç izleyen kalitatif vaka analizlerini metodolojik başlangıç noktası olarak almaktadır.