Devletler arasındaki çatışmaların azaltılmasında uluslararası örgütlerin önemine işaret ederler.

Devletlerin anarşi altında daima göreceli kazançlara odaklanmayacaklarını, mutlak kazançların da önemli olduğunu belirtirler.

Neoliberaller, anarşi altında iş birliğinin mümkün olmadığını ifade ederler.

1980’li yıllarda Realizme eleştiri olarak ortaya çıkmıştır.

Devletlerin uzun dönemli ortak kazançlar peşinde koşmaları, kısa dönemli bencil çıkarlar peşinde koşmalarından daha rasyonel bir davranıştır.