Günümüzde zorlayıcı diplomasi en sık kullanılan diplomasi biçimidir. Bir devlete, istihbarat faaliyetlerinden ekonomik araçlara, hatta askeri müdahale tehdidinden çeşitli propaganda ve yönlendirme faaliyetlerine kadar bir dizi yöntem kullanarak istemediği bir şeyi yaptırmaya zorlamaya zorlayıcı diplomasi adı verilmektedir. İlk olarak 1962 yılında ABD ile SSCB arasında Küba Füze Krizi sırasında kullanılan yönteme özellikle güçlü devletler tarafından sıklıkla başvurulmaktadır. II. Dünya Savaşı’ndan sonra savaşın büyük ölçüde bir dış politika yöntemi olmaktan çıkmaya başlamasıyla, devletler kendi çıkarlarını gerçekleştirmek için zorlayıcı diplomasiyi sıklıkla kullanmaya başlamışlardır. Arap Baharı sırasında da Tunus, Mısır ve Libya’ya karşı pek çok devlet yoğun bir biçimde zorlayıcı diplomasi uygulamışlar ve bunun neticesinde 2011 yılında her üç devlette de yönetimler değişmiştir.