Tarifeler kotalara göre daha esnek uygulamalardır. Piyasa mekanizmasını ortadan kaldırmazlar. Toplumsal maliyetleri kotalardan düşüktür. Tarife konulan bir malın iç piyasada satışının bir üst sınırı vardır. Talep artsa da fiyat bu sınırın üzerine çıkmaz. Kotalarda talep artışının belirli bir üst sınırı yoktur. Bu malın talep esnekliğine bağlıdır. Tarifeye tabi bir mala olan talep artarsa tarifeli fiyattan istenildiği kadar mal ithal edilebilir. Kotalarda belirlenen miktarın ötesinde ithalat yapılamaz. Kotalar daha fazla bürokratik mekanizma gerektirir. Daha yaygın biçimde rüşvet ve kaçakçılığa neden olurlar. Bunların yanında kotaların üstün oldukları yönler de şunlardır: Kotaya tabi maldan yapılacak ithalat hacmi önceden belirlidir. Tarifelerde ise bunu önceden tam olarak tahmin etme olanağı bulunmayabilir. Kotalar, ithalatı kısma, sermaye ihracını önleme ve böylece de dış dengeyi sağlama açısından daha etkili araçlardır. Ayrıca yerli sanayiye de daha sıkı bir koruma sağlarlar.