Ortaçağ toplumundaki en geniş ve en düşük sosyal grubu çiftçi köylüler oluştururdu. Üst sınıfların refahı onun emeğine bağlıydı. Pek çok köylü, soylu sınıfın kırsaldaki malikânelerinde (manor), ilkel kulübelerde yaşıyor ve çalışıyordu. Toprağın sahibi olan lord, malikânede yaşayan köylü ve ailesinin de sahibiydi. Her malikânede tüm ihtiyaçlarını kendi kendine karşılayabilecek yeterlikte bir köy cemaati mevcuttu.