Gücün toprağın büyüklüğüyle doğru orantılı olduğu Ortaçağlarda, aristokrasi askerî gücünü arttırmak için olabildiğince çok sayıda vassala sahip olmak istiyordu. Sayıları giderek artan bu bağlılıkların başlardaki gibi lordun malikânesinde barınması ya da maaş ödenerek desteklemesi imkânsız hâle gelince uygulama bunlara geçimlerini sağlayacakları bir toprak parçası verilmesi yönünde değişti. Bu toprak parçasına beneficium (fief) denirdi.