Suç, kanunî tarife (tipe) uygun, hukuka aykırı ve kusurlu bir dav­ranıştır. Buna göre, bir suçtan söz edilebilmesi için, kusurlu bir davranışın olması; bu dav­ranışın hukuka aykırı olması ve bu hukuka aykırı davranışın ceza kanununda suç olarak tarif edilen davranış(a) (uygun) olması gerekmektedir. Bu itibarla, olumlu ya da olumsuz bir davranışa, kanun bir ceza sonucu bağlamışsa, bu davranış suç niteliğini kazanmakta­dır. Ancak, bir davranışın suç niteliğini kazanması ve buna bağlanan cezanın bu davranışı gerçekleştiren kişiye uygulanabilmesi için, bilinçli bir hareketin varlığı gereklidir. Başka bir deyişle, suç ancak bilerek isteyerek işlenen fiillerle gerçekleşmektedir. Çünkü, Türk Ceza Kanunu’na göre, suçun oluşması, kastın varlığına bağlıdır. Kast ise, suçun kanunî tanımdaki unsurlarının bilerek ve isteyerek gerçekleştirilmesi anlamına gelmektedir. (TCK.m.21/1). Şüphesiz, kusurluluğun kast derecesinde olmaksızın işlenebilen suçlar da bulunmaktadır. Bu durumda, taksirle işlenen suçlardan söz edilmektedir. Yine Türk Ceza Kanunu’na göre, taksirle işlenen fiiller, kanunun açıkça belirttiği hallerde cezalandırılır. Taksir, dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla, bir davranışın suçun kanunî tanımında belirtilen neticesi öngörülmeyerek gerçekleştirilmesidir (TCK.m.22/1,2).