Bir devletin ülkesi üzerinde vergi alma konusunda sahip olduğu hukuki ve fiili gücü vergilendirme yetkisi olarak ifade edilir. Vergilendirme yetkisi kural olarak devletin sınırları içinde kullanılmakla birlikte, devletler kendi vatandaşlarının ya da sınırları içinde yerleşmiş olanların yurt dışında elde ettikleri gelirler ya da sahip oldukları servet unsurları üzerinden de vergi alabilmektedirler. Bu bakımdan bir devlet vergilendirme yetkisini, vergi konusunun bulunduğu yer ya da vergi mükellefinin vatandaşlık ya da ikamet ettiği yer kriterlerine göre kullanır.