Korunmak istenen hukuki yararın yüksek bir hukuki yarar olmaması ve/veya korunan hukuki yarara karşı önemli sayılmayacak bir ihlalin varlığı hâlinde ise burada bir “kabahat”in varlığı kabul edilir ve çoğunlukla “ idari para cezası” gibi hürriyeti bağlayıcı cezaya oranla daha hafif yaptırımlar uygulanır. Suçun işlenip işlenmediğinin tespiti yargıç tarafından yapılır ve eğer işlenmişse cezası da yine yargıç tarafından verilir. Karşılığında ağır yaptırımlar ve güvenlik tedbirleri uygulanmakta olduğu için, suçun soruşturulmasından kovuşturulmasına, hükmün verilmesinden ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazına kadar tüm süreç kanunlarla düzenlenir. Buna karşılık, bir kabahatin işlenip işlenmediğinin tespiti idare tarafından yapılır ve eğer işlenmişse cezası idare tarafından verilir. İdarenin verdiği bu karar, bir “idari işlem” şeklinde ortaya çıkar ve bütün idari işlemler gibi yargı denetimine açıktır. TCK’da “suç” olarak kabul edilmiş olan bazı fiillerin vergi hukukundaki özel görünüş şekillerini ise vergi suçu olarak kabul etmiş (vergi kaçakçılığı suçu, vergi mahremiyetinin ihlali suçu ve mükellefin özel işlerini yapma suçu (VUK md.359-md.363) ve karşılığında hürriyeti bağlayıcı ceza öngörmüştür. Vergi ödevlerinin yerine getirilmesi esas itibariyle kabahatlerle korunmuştur.
Bunun anlamı, kanun koyucunun, -aralarında bir ayırım yapmaksızın her tür- vergi ödevinin hukuka uygun şekilde yerine getirilmemesini, korunan hukuki yararı (vergi sisteminin işleyişini) ağır şekilde ihlal etmeyen, basit hukuka aykırılık olarak değerlendirilmesidir.