Adî kanunî karineler, aksi isbat edilinceye kadar kanunun doğru kabul ettiği varsayımlar olarak ifade edilmektedir. Buna göre, birinci olayın gerçekleştiği tesbit edilince, aksi isbat edilinceye kadar, ikinci olayın da gerçek olduğu varsayılmaktadır. Örneğin, bir malın satıldığı fatura ve benzeri belgeler ile sabitse, bir alıcısının da olduğu muhakkaktır. Karineler, maddî hukuka ilişkin düzenlemeler arasında yer almakta; fakat, sonuçları uyuşmazlık hâlinde (vergi) yargılama(sı) hukukunda ortaya çıkmaktadır. Vergi (yargılaması) hukukunda karineler daha çok adî kanunî karine niteliği taşımaktadır.