Eleştirel pedagojinin kurucularında olan
Freire’ye göre günümüz eğitim sistemini “bankacı
eğitim modelinde eğitim” olarak tasvir etmektedir.
Bu modelde günümüz eğitim sistemini tasarruf
yatırımına, öğrencileri yatırım nesnelerine, öğretmenleri ise yatırımcılara benzetmektedir. Öğretmen iletişim kurmak yerine, tahvilleri çıkarır ve
öğrencilerin sabırla aldığı, ezberlediği ve tekrarladığı yatırımları yapar. Bu durum, öğrencilere tanınan
hareket alanının, yatırımları kabul ve tasnif edip
yığmaktan ibaret olduğu “bankacı” eğitim modelidir. Öğrenciler, kendilerine yüklenen yığma malzemeyi istiflemekle ne kadar meşgul olurlarsa eleştirel
bilinçleri de o kadar güdük kalacaktır. Bu modelin
temeli konuyu anlamaktan ziyade ezberlemeye dayanır.