Ara: Sadece Yalın durumla kullanılır:
Kişi ara kirdim “İnsanlar arasına girdim” (DLT I, 87)
İçre: Bu sontakı da sadece yalın durumla kullanılır:
Tükedi bu on tört bab içre sözi “Bu on dört bölüm içerisinde sözünü tamamladı” (AH, 485)
Taparu: Tamlayan durumu ekini almış isimlerle birlikte kullanılır.
Ol meniŋ taparu keldi “O bana doğru geldi” (DLT I 445)
Bile, Birle: Yalın ve tamlayan durumuyla birlikte kullanılır:
kanı kan bile yumas “kanı kan ile yıkamaz ” (DLT III, 157)
Ol meniŋ birle körüşdi “o benimle görüştü” (DLT II, 99)
Üçün: Yalın ve tamlayan durumu ekiyle birlikte kullanılır:
kamuġ kadġusu erdi ümmet üçün “Bütün kaygısı ümmet için” (KB, 40)
Seniŋ üçün keldim “senin için geldim” (DLT I, 76)
Kibi: Yalın ve tamlayan durumu ekiyle birlikte kullanılır:
kuşlar kibi uçtımız “kuşlar gibi uçtuk” (DLT I, 483)
Soŋ: Yalın durumdaki sözcüklerle birlikte kullanılır.
Bu söz soŋında ayġıl “Bu sözün sonunda söyle” (DLT III, 357)
Adın: Bulunma-ayrılma durum ekini almış sözcüklerle birlikte kullanılır:
On iki ükek ol bularda adın “Bunlardan başka on iki burç vardır” (KB 138)
Basa: Bulunma-ayrılma durum ekini almış sözcüklerle birlikte kullanılır:
Usanma ölür sen meniŋde basa “Gafil olma benden sonra sen de öleceksin” (KB, 1093)