Ahmedî’nin Tervîhu’lervâh’ı, tıpla ilgilidir. Adı yanlışlıkla Tefrîhu’l-ervâh olarak yazılan eser, Emîr Süleymân adına 1403-1410 yılları arasında aruzun “mefâîlün mefâîlün feûlün” kalıbıyla ve sade bir dille kaleme alınmış, ancak Emîr Süleyman’ın ölümü üzerine, yapılan bazı ilâvelerle birlikte Sultan I. Mehmed’e sunulmuştur. Tıbbın çeşitli konularına, teşrihe/anatomiye, teşhise ve tedaviye dair geniş bölümler ihtiva eden eser, Ahmedî’nin tıp alanındaki yetkinliğini göstermesi bakımından dikkat çekicidir.