Ancak Ahmedî, hemen her şairi kendinden öncekiler ve aynı zamanda yaşayanlar da dâhil tenkit eder. Bunların başında Şeyhoğlu Mustafâ gelir. Saraya yakın bir şair olan Şeyhoğlu Mustafâ, Germiyan beylerinden Süleyman Şah’ın yanında yetişmiş, tercüme ve telif eserler bırakmış nazım ve nesir sahasında üstün bir sanatkârdır. Saraya yakınlığı sebebiyle Ahmedî’nin çe­kememezlik veya bir nevi hasedine uğramıştır. Ancak Hurşid-nâme’sindeki gazel tarzında yazdığı şiirlerde, Ahmedî’ye nazire diyeceğimiz aynı vezin ve kafiyede manzumeleri ile dikkat çeker. Bu durum bir çeşit atışma da sayılabilir.