Bu yüzyılda, Anadolu’da büyük bir gelişme gösteren Türk edebiyatı, artık kuruluş dönemini tamamlayarak klasik bir duruma gelmiştir. Manzum mensur her türde ve her konuda yazılmış pek çok eserle edebiyat iyice gelişerek bir yükselme devri başlamıştır. Şuara tezkirelerine alınmış o1an ve Ömer İbni Mezîd’in Mecmû’atü’n-Nezâ’ir (yazılışı 1436)’i ile Eğirdirli Hacı Kemâl (öl. 1509)’in Câmi’ü’n-Nezâ’ir’inde şiirleri bulunan yüzlerce şairin, kaside ve gazel sahasında büyük bir gelişme sağladıkları açıkça görülür.