Yazıcı Sâlih’in Şemsiyye’si, melhame türünün, bu döneme kadar yazılanların en derli toplusu ve olgunu olup aruzun “fâilâtün fâilâtün fâilün” kalıbıyla yazılan eser, 4082 beyittir. Muhtemelen Farsça bir eserden tercüme olan Şemsiyye, öğretici oluşu sebebiyle, sade ve basit bir dil ile yazılmıştır.