Bu dönem mesnevilerinin ekseriyetinde, özellikle de edebî bir gayeyle yazılmayan dinî-tasavvufî ve ahlaki mesnevilerin büyük kısmında, klasik mesnevi tertibinde bulunan “giriş bölümü”, “konunun işlen­diği bölüm” ve “bitiş bölümü” birbirinden kesin çizgilerle ayrılmamıştır. Ayrıca bu asır mesnevilerinin çoğunluğunda, “bitiş bölümü”nün bir bölüm olarak bulunmadığı, diğer bir ifadeyle “konunun işlendiği bölüm”le “bitiş bölümü”nün bir başlıkla ayrılmadığı görülmektedir. Aynı durum “bitiş bölümü” kadar ol­masa bile, kısmen “giriş bölümü” için de geçerlidir. Hatta bu bölümler ile bölümlerdeki alt başlıklar, bazen müstensihler tarafından oluşturulmuştur.