Konuşma dilinde kullanılmayan birçok Arapça ve Farsça sözcük ve tamlamalar kullanılmıştır.

Osmanlı aydınlarının geniş okuyucu kitlelerini düşünerek kaleme aldıkları konuşma dili özelliklerine yakın, külfetsiz nesir üslubudur.

Cümleler birbirine secilerle ve edatlarla bağlanarak uzatılmış ve konunun ana fikrini anlamak zorlaşmıştır.

Sık sık tarihi olaylara ve şahsiyetlere telmihte bulunulmuş, soyut ve karmaşık teşbih, istiare ve mecazlar kullanılmıştır.

Arapça ve Farsça sözcükler sık sık üçlü, dörtlü hatta beşli Farsça terkipler içinde kullanılmıştır.