XVI. yüzyıl halk edebiyatı Türk dili ve kültürünün birbirinden uzak yöre ve bölgeler arasında yayılması konusunda büyük işlevlere sahip olmuştur. Kelime hazinesi, gramer şekilleri ve sanat zevki alanlarında Türkçenin belirli seviyede istikrara ve standarda ulaşmasına katkı sağlamıştır. Çeşitli dönemlerde çöğürcü, âşık, hak aşığı veya ozan gibi isimlerle nitelendirilen gezgin âşıklar aydın zümre tarafından küçümsenmiş olsa da geniş halk kitleleri tarafından büyük saygıyla karşılanmıştır. Hece vezni ile dörtlük birimi esas olarak kullanılmıştır.