Leblerün gonca yanağun gül-i handân olmuş

Hüsnün ey serv-i sehî tâze gülistân olmuş

Anberîn kâküline sünbüli benzetdügimi

İşidüp ol sanemün zülfi perîşân olmuş

Halka halka görinen kâkül-i pür-çîn degül

Dîdelerdür kim anun hüsnine hayrân olmuş

Kâküli cim anun kaddi elif kaşları nûn

Ne diyem ana ki başdan ayağa cân olmuş

Ten zevrakın düşürme girdâb-ı ıztırâba

Sabr it gönül ki kalmaz bu rûzgâr böyle