Fuzulî’nin şiir dili ağırlıklı olarak Azeri Türk.esinin özelliklerini yansıtmakla beraber devrinin Osmanlı Türkçesinden ve Çağatay Türk.esinden de uzak değildir. Onun Azeri sahasının dışında, hem Anadolu hem de Çağatay sahasında sevilmiş olmasının sebeplerinden biri de bu özelliği olmalıdır. Bu bakımdan bütün Türk dünyasında Fuzulî Divanı ’nın el yazmalarına rastlanır. Tebriz, Bulak, Hive, İstanbul, Taşkent ve Bakü’de çok sayıda baskısının yapılması da bundandır. Çağatayca unsurları içeren mısralarından bazıları aşağıdadır: 

Zikr-i lebünle zülfüne dil boldı (oldı) destres

Bülbül açılgan(açılan) güli yüzüne kalkan eylemiş

Kıldı mâh-ı rûze hurşîdimni(hurşidimi) gün günden za‘îf

Rişte-i cânımga(canıma) düşdi reşkden yüz pîç ü tâb

Kuş acebdür kılmagay (kılmasa) tîr ü kemândan ictinâb

Dostlar hem nâle vü feryâd kılsam ayb imes(olmaz)

Doğru yanıt A'dır.