Osman Gazi’den başlayarak Sultan Mehmed Reşad’a kadar padişahlar,şehzadeler,yöneticiler ve devlet kademesinde görev yapan bürokratların ilgiye göre değişen derecelerde sanatın çeşitli dallarına destek verdikleri bilinmektedir. Hamilerin büyük çoğunluğunun, kendilerine takdim edilen şiirleri,bu işten anlayan biri olarak değerlendirmeleri, Osmanlı şiirsel üretiminde sadece aktif olarak yer almaları değil, aynı zamanda şiir ortamının ve şairin üslubunun belirlenmesi konusunda da aktif olduklarını göstermektedir. Osmanlı sultanlarının ve hamilerinin büyük çoğunluğunun sanatın aktif katılımcıları olarak böyle bir işleyişin içinde yer almaları, onları sadece hami ya da kendilerine şiir sunulan merci olmaktan çıkarmaktadır. Benzer şekilde Osmanlı’da birçok şairin aynı zamanda hami olarak başka şairlerin yetişmesine katkıda bulunmaları da bu çerçevede değerlendirilebilir. Bu noktada hem de eleştirel izleyici aynı kişi olmaktadır. Yani sanatın tüketicisi çoğu zaman üreticisi de idi. Bunun en karakteristik örneğini başta padişahlar ve şahzadeler olmak üzere osmanlı yöneticilerinde görmekteyiz. Bu isimlerin büyük çoğunluğu da aynı zamanda şair oldukları için, edebiyatın desteklenmesine özel bir önem vermişlerdir.