Yüzyılın hamse sahibi şairi olan Nevizade Atayî, mesnevilerinde genellikle didaktik bir üslup benimsemiştir. Klasik aşk hikâyelerinin anlatıldığı mesnevilerden uzak durmuş, gündelik hayatla ilişkili konulara yer vermiştir. Atayî’nin bu çerçevede değerlendirilebilecek bir diğer eseri Sohbetü’l-Ebkâr’dır.