Lafız-anlam ilişkisi üzerinde düşünen Şeyh Galip, “Lafzdan zîrâ ki ma‘nâdır garaz” diyerek,
şiirde asıl olanın lafız değil, o lafzın taşıdığı anlam olduğunu açıkça ifade etmiştir.
Anlamı şaraba, lafzı da kadehe benzeten şair, şarap içme eyleminde kadehin araç olması
gibi, anlatma ve anlama eylemlerinde de lafzın ancak bir araç olduğunu ortaya koymuştur.

Şiirlerinde deyimler kullanan Galip, bunun yanı sıra örneklendirmeye dayalı beyit yapısı
içinde berceste mısra söyleme tekniğini de başarıyla kullanmıştır.

Şeyh Galip’te tezat sanatı, bazen zıt anlamlı sözcüklerin aynı tamlamada bir araya gelmesi
bazen de paradoksal imajlar biçiminde karşımıza çıkar. 

Çoklu duyulama, herhangi bir duyu organının, kendi eyleminin yanı sıra, başka duyu
eylemlerini de gerçekleştirebilmesi biçiminde tanımlanabilir. Şeyh Galip eserlerinde, çok başarılı  çoklu duyulama örnekleri vermiştir.