Şiir ve inşada mahareti olan, nazım ve nesri şairler arasında makbul tutulan
ve devrinde şöhretin kapılarını aralamayı başarmış, çağdaşları arasında “nadirü’l-akran” (akranlarının seçkini) olarak vasıfandırılan; doğuştan iyi şair olmakla birlikte sanatlarını yeterince geliştirme fırsatı bulamamış, eserleri gerekli titizlikten yoksun şairler : Osmanzade Taib, Nazîm, Nevres-i Kadîm, Kânî, Hoca Neşet, Esrar Dede, Enderunlu Fazıl, Sürurî. Bu nedenle yanıt E'dir.