Yapılan çalışmalarda geleneksel kültürdeki ba­kıcıların aile bağlarına önem verdiği, aile bireylerinin birbirinden sorumlu olduğu algısının daha başat olarak kabul edildiği görülmektedir. Geleneksel kültürde aile ve akraba bağları güçlü olduğundan yaşlılara iş birliği içinde ailede bakılmaya çalışılır. Aile üyeleri birbirine yakın mesafelerde oturarak, yaşlı bakımıyla ilgilenen kişinin iş yükünü hafifletmeye çalışır­lar. Bu nedenle geleneksel kültürde yaşlılara bakım veren kişilerin daha az stres ve tükenmiş­lik yaşadıkları, yaşam doyumlarının daha yüksek olduğu görülmüştür. Kültürel özellikler, kişinin başa çıkma tepkilerini de belirlemektedir. Geleneksel kül­türde aile bağlarının güçlü olması bakıcıların sosyal destek kaynaklarını ulaşılabilir olarak algılamaları, bakıcıların başa çıkma kapasitelerini artırmaktadır.