Ajitasyonu tanımaya yönelik yaklaşımların temel aldığı varsayımlar şunlardır:
• Demanslı bireye özgü bir tedavi sağlayabilmek için, ajite davranışın temelinde yatan nedenler saptanmalıdır.
• Farklı ajite davranışlar farklı nedenlere bağlıdır. Bu nedenle her bir ajite davranış farklı bir müdahale gerektirebilir.
• Tedavi planında öncelik, bireyin bozulmadan kalan becerilerine ve güçlü yönlerine odaklanmalıdır. Ancak demansla birlikte gelen duyusal algı, bilişsel beceriler ve hareketlilikteki azalmalar da göz önünde tutulmalıdır.
• Bireye özgü olan karakteristik özellikler (geçmiş deneyimleri, hobileri, önemli ilişkileri, kimlik bilgileri gibi) iyi öğrenilmelidir. Bu sayede, müdahale planında kişinin önceki ve şu andaki tercihleri arasında bir eşleşme yapmak mümkün olacaktır.
• Koruma, konfor ve esneklik, müdahalenin en önemli elementleridir.