Damgalamak, kınamak, küçük düşürmek anlamına gelen Stigmatizasyon, ‘Belirli bir kişi ya da durumu sosyal düzeyde olumsuz anlamda etiketleme, bu etiketi taşıyan insanların daha az istenilen bir konuma itilmesi ve daha az değer verilmesi’ olarak tanımlanmaktadır (Bates, 2013). Stigmatizasyon, her bireyde olduğu gibi, nörolojik sorunları olan yaşlıda da birçok olumsuz etkiyi beraberinde getirerek; benlik duygusununsarsılmasına, kaygı düzeyinin artmasına, hastalığına ve yaşam ilişkin olumsuz duyguların çoğalmasına,tedavi sürecinin olumsuz etkilenmesine, depresyon ve içe kapanma durumuna, sosyal ayrımcılığa ve
toplumdan kaçmaya neden olur. Bu nedenle, stigmatizasyon bireyin yaşam kalitesi ile doğrudan ilgilidir. Stigmanın önlenebilmesi için, hastalıklar hakkında toplumun bilgilendirilerek farkındalık yaratılması yanında, başta hastanın kendisi olmak üzere, hasta yakınlarının ve sağlık profesyonellerinin eğitilmesi gerekir.Yaşlılık ve nörolojik hastalıklar konusunda genel toplumsal farkındalık oluşturmada medyanın rolü önemlidir. Damgalanmaya karşı yürütülecek çalışmalar, hastalar ve yakınları için eğitim toplantılarının yapılması, bilgilendirici broşürler dağıtılması ve hasta derneklerinin sosyal faaliyetlerde bulunması gibi birçok önlemi kapsamalıdır. Hükümet politikalarının desteğinde sağlık profesyonellerinin ve ilgili meslek çalışanlarının etiketlenme ile mücadele konusunda eğitilmesi yaşam kalitesi üzerindeki olumsuzlukları engellemede yararlıdır.