Charles Tilly’ye göre kolektif eylemin beş farklı bileşeni vardır: Çıkar, örgüt, mobilizasyon, fırsat ve eylemin kendisi. Modelin dayanak noktasında çıkarlar ve bu çıkarların grup üyeleri tarafından nasıl tanımlandığı yer alır. Bu tanımlama çıkarlarının hangi ölçüde ortak veya neyin karşısında olduğudur. Örgüt, grubun yapısı ve bu yapının kolektif eylem için kapasitesine karşılık gelir. Mobilizasyon ise eylem için gerekli olan kaynaklar (emek gücü, mallar, silahlar, oy veya paylaşılan çıkarlara etki edebilecek bunlar gibi kullanılabilir eylemler) üzerinde kolektif denetime sahip olma sürecidir. Fırsat, grup ve çevresindeki dünya arasındaki ilişkiye odaklanır. Bu ilişkideki farklılaşmalar grup çıkarlarını da etkileyebilir; bazen ortak çıkarların koşullarını kısıtlarken bazen de ortak çıkarlar için yeni zeminler oluşabilir. Kolektif eylem de insanlar ortak bir hedef uğruna beraber hareket etmesini içerir.