Edebiyat eserlerini değerlendirmede bir ölçüt oluşturma fikri, sanıldığı kadar yeni değildir. Antik Yunan Dönemi’nde edebiyatın ne olduğu, işlevi ve etkisi üzerine Platon ve Aristoteles düşünmüştür. Aristoteles, biçim ve öz bakımından tragedyaların ve komedyaların nasıl olması gerektiğine dair düşüncelerini Poetika adlı kitabında dile getirmiştir. Daha çok tragedya üzerinde yoğunlaşan Aristoteles, tiyatroya nesnel ölçütler getirmeyi amaçlamıştır. Kendisi eserini bitirene dek yazılmış/sahnelenmiş oyunları izleyerek vardığı sonuçlar bütününü yöntemli olarak açıklamış, böylece iyi bir tragedyanın kurallarını belirlemiştir.