Mekânın sahne oluşturmasının dışındaki bir diğer işlevi ise insanın eylemlerini ve iç dünyasını aydınlatmada görev üstlenmesidir. Öykü kişisinin mekân hakkındaki düşünceleri, mekândaki konumu onun iç dünyasına dair ipuçları sunar. Bu da kısıtlı bir biçimde çok şey anlatmak isteyen yazar için mekânı işlevsel bir öge yapar. Mekân sadece sahne işlevini üstleniyorken onu iç ve dış mekân olarak iki temel kategoriye ayırırız. Ancak mekân-insan ilişkilerinde bu ayrım tümüyle farklılaşır. Burada mekâna has nitelikler değil insanın algısı asıl belirleyicidir. Buradaki temel kategori ise kapalı-açık mekândır. Ramazan Korkmaz mekânı fiziksel özelliklerinin yanında olgusal anlamda da değerlendirmekte ve yeni anlam kategorileri önermektedir.