Geleneksel hikâyelerin de temelinde öyküye benzer biçimde “anlatma” isteği yatar. Yalnız anlatma biçimleri örneğin meddahlık geleneğinde, her bir icracının bakış açısına ve dikkatine bağlı olarak değişmektedir. Geleneğin temsilcileri dinleyiciyle etkileşim hâlindedirler. Dinleyici kitlesinin yaş, kültür ve yaşadıkları coğrafya gibi değişken nitelikleri meddahın hikâyesini de her bir topluluğa uygun olarak dönüştürmektedir. Hikâye aynı topluluğa bir ikinci kez anlatıldığında bile her iki icra arasında farklılıklar görülmektedir. Bu durum sadece geleneksel hikâyelerle sınırlı tutulabilecek bir nitelik değildir ve sözlü kültürün kendine özgü yapısıyla doğrudan bağlantılıdır. Gelenekte dinleyici kitlesinin hikâye icra edilirken yani oluşturulurken görülen belirleyici etkisi öykü ve okur ilişkisinde daha geç ortaya çıkar.