Burjuva edebiyatının ürünü olan ve sosyal eleştiri içeren Tilkinin Romanı (Le Roman du Renart) ile kilise tarafından desteklenen alegorik/didaktik bir eser olan Gülün Romanı (Le Roman de la Rose) dönemin Avrupa’sında sevilerek okunmuş anlatı edebiyatı ürünleridir. Söz konusu eserler XIV. yüzyılda İtalya’da Boccacio’nun yazdığı Decameron ile İngiltere’de Chaucer’ın Canterbury Tales’inin kaynağı olmuştur. Her ikisi de Doğu’nun Binbir Gece’si gibi çerçeve hikâye tekniğiyle yazılan bu hikâyeler roman türüne geçişte bir basamak oluşturur.