Eski Fransızcada “romanz” olarak kullanılan roman teriminin kökeni eski Latincede “Romen tarzında” anlamındaki “romanice”dir. Yüksek dil olarak kabul edilen Latince yanında halk dilini nitelendirmek için kullanılan bu kelimeden türemiş olan “romancier” fiili “halk dilinde yazmak, halk diline çevirmek” anlamına gelir. Roman sözcüğü, XII. yüzyıldan sonra halk dilinde yazılmış anlatıları; XIV. yüzyıldan itibaren de önce nazım, daha sonra nesir olarak yazılan şövalye romanlarını ifade etmekte kullanılmıştır.