Tanzimat’tan itibaren tezkireler yavaş yavaş
ömrünü tamamlamış ve yerini antolojilere (derleme/güldeste) bırakmıştır. Bunlar arasında Kudemadan Birkaç Şair (Recaizade Mahmut Ekrem),
Osmanlı Şairleri (Muallim Naci), Numune-i
Edebiyat-ı Osmaniye (Ebüzziya Tevfik), Osmanlı
Edebiyatı Numuneleri (Mehmed Celal) gibi eserler
sayılabilir. Daha yakın tarihli antolojilere Kenan
Akyüz’ün şairlerin yaşamöykülerine de geniş yer
veren eseri Batı Tesirinde Türk Şiiri Antolojisi örnek verilebilir.