Abdülhak Hâmid’in 1883’te “Tercüman-ı Hakikat”te yayımlanan “Bir Şairin Hezeyanı”, “hezeyan” hâlinde söylenmiş, tabiatı yücelten ve akla karşı bir tavrın, romantizmin ifadesi olarak nitelenir. “Makber Mukaddimesi” (Birkaç Perişan Söz) Türk edebiyatında romantizmin beyannamesi olarakg örülür. Tanpınar, “Makber” ile ferdî edebiyatın başladığına işaret eder.