Necatigil’in bu şiirinde iç monolog yapan bir kişi vardır.

Bu şiir kişisi bir resim sergisinde, burjuva kesimini, tab- lolarla yeterince ilgilenmedikleri için eleştirmektedir.

Şiirdeki ifade tonunun eleştirel olduğu ve bu tonun şiirin anla- mını belirlemede tayin edici olduğu söylenebilir.

Necatigil, bu şiirinde, görsel imajları hem tablolardaki duygusal yoğunluğu hem de burjuva kesiminin kılık kıyafetini ve davranış şekillerini canlandırmak için kullanır.