Bu eleştirmen, metinlerin “artık bütünselleştirilemeyecek, toplam hâline getirilemeyecek anlamlar üretimi olarak” okunmasını önerir. Metni parçalayarak tutarsızlıkların, çelişkilerin peşine düşer. Göstergeleri “söker”. Dil bilimcilerin ses merkezci yaklaşımını (phonocentrisme) eleştirerek yazının yeni bir mantığını geliştirir. Yazı bilimi (grammatologie) ve yapı bozma (déconstruction) çalışmalarının öncülerindendir.

Yukarıda sözü edilen eleştirmen aşağıdakilerden hangisidir?