Ahmet Rasim’in Şehir Mektupları, mektup ve deneme türlerine örnek olabilecek özellikte bir eserdir. İçerdiği yazılar İstanbul ile ilgili çeşitli meseleleri özel bir üslupla işleyen ve geniş bir okur kitlesine hitap edebilen örneklerdir. Mektup formunu kullanarak okurlarıyla sohbet eden ve belli konulardaki gözlem ve düşüncelerini onlarla paylaşan Ahmet Rasim, mektup ile denemenin özelliklerini birleştirir. Plansız, özgür ve samimi bir ifade aracı yaratır. Deneme ve fıkralarıyla Osmanlı bürokrasi geleneğindeki “vilayet mektupçuluğu”na karşı “şehir mektupçuluğu” diye fahri bir görev yaratır (Akbayar, 1992, s. 5). Yaşadığı kentin sorunlarını dile getirir. Ahmet Rasim’in kendine yakıştırdığı “şehir mektupçusu” adı okurlar tarafından da benimsenmiş ve uzun yıllar Ahmet Rasim bu isimle anılmıştır. Ahmet Rasim (1864-1932), köşe yazıları, sohbetleri, Gülüp Ağladıklarım (1926), Falaka (1927), Muharrir Bu Ya (1927) adlı denemeleri vardır.