Neoklasik yönetim temelde klasik yönetimin görüş ve ilkelerine dayanır; ancak bunlara yenileri eklenmiş ve özellikle insan unsuru öne çıkartılmıştır. Ayrıca, insanın örgüt içinde nasıl davrandığı, davranışlarının nedenleri ve örgüt yapısı ile davranışlar arasındaki ilişkiler incelenmiştir. İşletme, klasik yönetim tarafından teknik bir sistem olarak ele alınıp incelenir. Oysa, neoklasik yönetim işletmeyi sosyal bir sistem olarak ele alıp incelemiştir. Sosyal sistem modelinin iki ana unsuru, teknik örgüt ve beşeri örgüttür. “Akılcı ekonomik” insan modeli klasik yönetimin temel dayanağıdır. Halbuki, bu görüşün geçerli olmayabileceği, Hawthorne araştırmalarıyla kanıtlanmıştır. Son olarak da, neoklasik yönetim yaklaşımında biçimsel olmayan örgütün önemi keşfedilmiştir. Sonuç olarak, neoklasik yönetim klasik yönetimin görüş ve ilkelerini reddetmez ve insan unsuru ile ilgili eksikliklerini tamamlar.